آزمون نفوذپذیری معیاری نسبی از سفتی گریس می باشد. نفوذپذیری بر حسب ۰/۱ میلی متر بیان شده و مطابق روش NLGI معیاریست برای تقسیم بندی گریس ها از حالت نیمه مایع (بسیار شل با نمره ۰۰۰) تا جامد (بسیار سفت با نمره ۶).معمولا نفوذ پذیری گریس بعداز کارکرد تغییر می کند.به این منظور نفوذپذیری پس از ضربه نیز تعریف شده است که پس از وارد نمودن تعداد مشخصی ضربه (معمولا ۶۰ ضربه) توسط دستگاه اندازه گیری و با میزان نفوذپذیری اولیه مقایسه می گردد. در برخی شرایط و بدلیل نیاز به گریس با پایداری بالا در برابر کارکرد تعداد ضربه به ۱۰۰.۰۰۰ نیز می رسد.

دمایی است که در اثر گرم کردن نمونه گریس در شرایط آزمون از روزنه دستگاه به صورت قطره جاری می شود. نقطه قطره شدن تعیین کننده دمای کارگرد گریس نیست. اما به طور کلی باید تا ۴۰ درجه سانتیگراد بالاتر از حداکثر دمای کارکرد باشد. باید توجه داشت که نقطه ذوب دمائی است که در آن درجه حرارت گریس از حالت نیمه جامد به حالت مایع تغییر می کند.

گریس هایی که در اثر عوامل مکانیکی مانند همزدن و ارتعاش به طور قابل ملاحظه ای تغییر کرده و نرم می شوند و پس از قطع اثر این گونه عوامل به وضعیت اولیه بر می گردند را گریس های Thixotropic می نامند. گریس های آلومینیومی و ژله ای از جمله این گریس ها هستند.

به قابلیت حفظ ساختار گریس در مقابل سرد و گرم شدن متوالی گفته می شود. برخی گریس ها مانند گریس کلسیم (ساده) برگشت پذیر نبوده و با بالا رفتن دمای عملیاتی و رسیدن به نقطه قطره شدن متلاشی می شوند، در این حالت حتی از پس از سرد شدن هم گریس حالت اولیه خود را بدست نیاورده و به صورت مخلوط امولسیون صابون در روغن باقی می ماند و باید نسبت به تعویض و جایگزینی هر چه سریعتر گریس اقدام کرد.